Weer voor de klas!
Sinds kort mogen verschillende beroepsgroepen weer aan de slag, waaronder de leerkrachten. Wij zijn razend benieuwd naar hoe het hen bevalt! Vandaag de reactie van Christine Guijt. Christine is juf op de Opleidingschool en geeft les aan groep 6. Sinds 14 mei is ze weer begonnen.
"Het was fijn om weer écht les te kunnen geven. Vanuit huis lesgeven bleef toch raar en onwennig," zegt Christine. Iedere week maakten ze, samen met haar collega, een rooster voor de leerlingen. "Hier kwam steeds meer structuur in. De leerlingen moesten thuis in hun werkboek werken en de ouders konden dit nakijken met de door ons verstuurde antwoordbladen. Ook werd er in digitale programma's gewerkt. Dit konden wij inzien en zo was er meteen een soort check."
Christine en haar collega's probeerden, ondanks dat hun leerlingen niet naar school konden komen, toch zoveel mogelijk les te geven. "Iedere week maakten we filmpjes en stuurden we een uitgebreide mail. Als ouders of leerlingen vragen hadden, konden ze ons mailen of een berichtje sturen. Maar de leerlingen in de klas voor je neus voelt toch veel natuurlijker aan."
Maar alle leerlingen weer zien in de klas was voor de juffen en meesters ook weer even wennen, want er moest best veel veranderen om de kinderen weer zo veilig mogelijk naar school te laten gaan. Christine: "Van tevoren was het een hele organisatie om alles in goede banen te leiden. Zo heeft iedere klas een eigen ingang, een eigen wc en is de klas anders ingedeeld. Voor de deur staat een tafeltje met desinfectiemiddel. Handen reinigen gebeurt minstens vijf keer per dag: bij binnenkomst, na het buiten spelen, voor het eten, na het eten en natuurlijk na het wc-bezoek." Ook het contact met de leerlingen is nu anders. "Ik ben gewend om rond te lopen en naast een leerling te hurken wanneer hij/zij hulp nodig heeft. Nu kunnen de leerlingen achter een scherm bij me komen staan."
De focus ligt op de vakken rekenen, taal en spelling. Maar we besteedden de eerste week ook vooral aandacht aan het bijpraten en verwerken van de afgelopen tijd.
Helemaal loslaten konden de juffen en meesters hun leerlingen natuurlijk niet! "We hebben de leerlingen in de afgelopen 2 maanden nog wel gezien. Rond Pasen hebben we bijvoorbeeld Paastasjes langs gebracht aan de deur. En in plaats van de Koningsspelen hadden we een pakket gemaakt voor de 'Koningsbinnenspelen'. Dit mochten de leerlingen op school ophalen. Door het raam werd dit aan hen gegeven en zo was meteen een moment om kort bij te praten."
Ondanks dat veel kinderen thuis hard voor school gewerkt hebben, is er best wat in te halen. Christine: "De focus ligt op de vakken rekenen, taal en spelling. Maar we besteedden de eerste week ook vooral aandacht aan het bijpraten en verwerken van de afgelopen tijd. Ook proberen we te werken aan de groepsvorming, ondanks de verdeling van de klas."
Ouders regelmatig op de hoogte houden en korte lijntjes houden, zou ik graag willen behouden.
Omdat er steeds een halve klas aanwezig is, zien de klasgenoten elkaar nooit allemaal. Toch proberen de juffen en meesters het contact tussen de klasgenoten zo goed mogelijk te behouden. Hier hebben ze verschillende creatieve manieren voor bedacht. "We proberen het contact te behouden door een poster voor elkaar te maken, opgeschreven ervaringen in de gang te hangen die voor iedereen te lezen zijn en hebben een 'kletspraatmuur' waar briefjes naar elkaar gestuurd kunnen worden."
Het thuisonderwijs was voor de ouders, de leerkrachten en de kinderen best lastig en soms ook zwaar. Toch levert het ook nieuwe inzichten op. "Ouders zijn de afgelopen tijd noodgedwongen veel meer betrokken geraakt bij het onderwijs van hun kind," zegt Christine. "Dit zal een hele belasting zijn geweest, maar ergens ook wel waardevol. Ouders regelmatig op de hoogte houden en korte lijntjes houden, zou ik graag willen behouden."